οι μοναξιές συνομιλούν

Αναρτήσεις

Αγάπη με νόημα ή λόγια του αέρα;

- Νοεμβρίου 28, 2017

Σ’ αγαπάω, θα έκανα τα πάντα για εσένα. Δεν έχω λόγο να ζω, αν δε σε κάνω ευτυχισμένο. Λόγια. Λόγια ψεύτικα, κενά, χωρίς νόημα. Μεγάλα λόγια, ανούσια λόγια. Όλοι τα λέμε εύκολα. Τα μοιράζουμε σε «φίλους», σε γνωστούς, στον άνθρωπο που «αγαπάμε». Τα σκορπάμε σαν φύλλα στον αέρα, μα τελικά, όταν έρθει η στιγμή να τα κάνουμε πραγματικότητα, όλοι τα παρατάμε. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε το κακό συνήθειο, να βάζουμε πάντα τον εαυτό μας πάνω απ’ όλα. Ο εγωισμός μας και τίποτα άλλο. Μια στιγμή που θα μας κάνει ευτυχισμένους και ξεχνάμε όλα τα μεγάλα «θα» που είπαμε. Ορισμένες φορές γυρνάω πίσω το χρόνο και θυμάμαι πόσες θυσίες έκανες εικονικά στο μυαλό σου για εμένα. Πόσες φορές είπες πως θα έφτανες μέχρι τα αστέρια και πως θα ταξίδευες όλο τον κόσμο με μια βάρκα, αν είναι να με έκανες ευτυχισμένη . Κάποτε, μου είπες πει πως αν κρυώνω, θα έκαιγες όλο τον κόσμο για να με κάνεις να ζεσταθώ και πως αν πονάω, θα κλέψεις τα χαμόγελα όλου του κόσμου, για να τα χαρίσεις σε εμένα. Τι έγινε όμ

Διαβάστε περισσότερα

Από την απόλυτη ευτυχία των παιδικών χρόνων, στην απόλυτη διαστροφή

- Νοεμβρίου 01, 2017

Έχουμε γεννηθεί σε άλλη εποχή και μεγαλώνουμε σε άλλη. Δεν ξέρω αν μου φαίνεται έτσι επειδή ήμουν παιδί, αλλά κατά την γνώμη μου, τα χρόνια εκείνα ήταν πιο αγνά. Δεν ξέραμε σαν παιδιά τι θα πει χυδαιότητα και φυσικά, δεν μεγαλώναμε με σκηνές βίας και εμπρησμού. Δυστυχώς, στην εποχή που ζούμε, τα σημερινά παιδιά καθημερινά λαμβάνουν εικόνες αίματος, κακοποίησης και διαστροφής. Πατέρας βίασε την ανήλικη κόρη του, μητέρα τεμάχισε τον γιο της, ολόκληρη πόλη κάηκε για μια ιδέα. Καταστάσεις που στα χρόνια μας ήταν σπάνιες, τώρα έχουν γίνει καθημερινότητα. Μια θλιβερή, άσχημη, μελαγχολική καθημερινότητα. Η απόλυτη προσωποποίηση της κατάντιας. Δεν ξέρω γιατί οι άνθρωποι το δεχόμαστε έτσι αδιάφορα. Θα μου πεις, τι να κάνουμε; Γίνεται να πάρουμε όλοι τους δρόμους και να διαδηλώνουμε ή να πάρουμε μια μολότοφ και να απειλούμε όλους αυτούς που μας κατάντησαν έτσι; Δεν ξέρω, τι κάνουμε, πως να το αντιμετωπίσουμε, σίγουρα πάντως, όχι με βία. Σκοπός, είναι να σταματήσουμε την διαστροφή, όχι να

Διαβάστε περισσότερα

Βρες λόγο να χαμογελάσεις

- Οκτωβρίου 24, 2017

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω τα κιτρινισμένα φύλλα να πέφτουν από τα δέντρα. Περαστικοί, πάνε στην δουλειά τους, για ψώνια ή για διασκέδαση. Μικρά παιδιά γυρίζουν κουρασμένα από το σχολείο και άλλα έχουν ήδη βγει να απολαύσουν το παιχνίδι τους. Εικόνες όμορφες που παρόλα αυτά, μου γεννούν μια νοσταλγία. Νοσταλγώ στιγμές που έζησα, μα όχι κάτι συγκεκριμένο. Ίσως τα παιδικά μου χρόνια, ίσως πάλι και όχι. Δεν ξέρω! Εσένα, τι είναι αυτό που σου λείπει; Υπάρχει κάτι το οποίο να μετανιώνεις που το έχασες ή πιστεύεις πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο; (αν θέλεις να το συζητήσουμε, στείλε μου μήνυμα ή άσε μου ένα σχόλιο κάτω.) Να σου πω την αλήθεια, όσο σκέφτομαι πως σε λίγες ώρες θα κάθομαι στον καναπέ μου, παρέα με μια κούπα ζεστή σοκολάτα ή ένα ποτήρι κρασί, ένα καλό βιβλίο και απαλή μουσική στο στερεοφωνικό, δεν μου λείπει τίποτα! Ναι, κάτι τόσο μικρό, τόσο ασήμαντο. Καθόλου φαντασμαγορικό ή πρωτότυπο, με κάνει ειλικρινά χαρούμενη. Απόλυτα χαρούμενη θα μπορούσα να πω.

Διαβάστε περισσότερα

Ο έρωτας φοβήθηκε την ξεπέτα

- Οκτωβρίου 20, 2017

Ζούμε στην εποχή της μιζέριας. Ο κόσμος φοβάται. Φοβάται τα πάντα! Τα χαμόγελα, λίγα και ψεύτικα. Οι φιλίες, ελάχιστες και αυτές όχι πραγματικές. Οι σχέσεις; Ω, αυτές είναι πάρα πολλές. Περιστασιακές, εφήμερες. χωρίς συναίσθημα και ρομαντισμό. Πάμε σε ένα μπαράκι, βλέπουμε κάποιον που ταιριάζει στα γούστα μας, τα οποία φυσικά εναλλάσσονται ανάλογα με την ποσότητα του αλκοόλ και αποκαλύπτουμε τα θέλγητρά μας, για να τον κατακτήσουμε. Οι γυναίκες με προκλητικούς χορούς και λιγοστά ρούχα, ενώ οι άντρες με ύφος 10 καρδιναλίων και κερασμένα ποτά. Έτσι, μέσα σε μια νύχτα δύο κορμιά γίνονται ένα. Πάθος, φιλιά και έρωτας. Όχι όμως ο γλυκός, ο αγνός, ο ανυπέρβλητος έρωτας. Αλλά ο χυδαίος, ο ασταθής, αυτός της μιας νύχτας. Πόσο μου λείπουν οι εποχές που πριν το πρώτο φιλί, υπήρχε η αγωνία, οι πεταλούδες στο στομάχι και τα ακαταμάχητα βλέμματα. Τότε που ο έρωτας δεν ήταν απλά μια ξεπέτα, αλλά συναίσθημα, αγγίγματα, βλέμματα. Φτάνει πια με τις χυδαιότητες και τις πρόστυχες χειρονομί

Διαβάστε περισσότερα

λόγια αγάπης....και καλά!

- Οκτωβρίου 31, 2016

Κάποιες φορές δεν μπορώ να καταλάβω...Πώς γίνετε; Πώς είναι δυνατόν μια κοπέλα, μια γυναίκα δυναμική, με όνειρα, πάθος χαρακτήρα να πείθετε τόσο εύκολα; Πως επιτρέπει στον εαυτό της με λίγα μόνο λόγια αγάπης, να υποκύπτει σε κάτι που μπορεί να είναι τελείως ψεύτικο; Σε κάποιον που μπορεί απλά να παίζει μαζί της! Που θέλει από αυτήν σαρκική επαφή και μόνο; Αυτή, παρά την ηλικία που ίσως έχει, νοιώθει μικρή και αβοήθητη μπροστά του. Κάθετε στο παγκάκι που καθόταν μαζί ,ή στο πάρκο που τον είδε να την προδίδει. Αυτός άψογος, αγέρωχος και πιο όμορφος ποτέ είτε με σκισμένο τζιν και τζάκετ ή με κοστούμι και δερμάτινα παπούτσια, δεν έχει σημασία. Η καρδιά της σείεται... Την πλησιάζει και νιώθει το κορμί της να λιώνει. Αλλά δεν είναι αρκετό. Ποτέ δεν είναι. Ακόμη και τότε μπορεί και κρατάει την αξιοπρέπειά της. Έστω για λίγο... "Κοίτα με " της λέει και το βλέμμα του την κάνει να παγώνει, αλλά το κάνει, θα έκανε ότι της ζητούσε όσο και αν ήθε

Διαβάστε περισσότερα

- Ιανουαρίου 09, 2016

Χριστούγεννα!!! Μόλις "έφυγε" η ποιο μοναχική περίοδος του χρόνου... Ότι και να λένε όλοι τελικά αυτό που σου μένει από τα Χριστούγεννα είναι μόνο τα περιττά κιλά... Τίποτα άλλο.. Ούτε μοναξιά, ούτε μελαγχολία... Αυτά έρχονται μετά, που κάνεις το λάθος και ανεβαίνεις στη ζυγαριά... πάνε στράφη όλα.... Και η διατροφή και ο κόπος όλα..... αλλά δεν πειράζει... Γιατί τα Χριστούγεννα θα είναι πάντα η ομορφότερη ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων.. fairytale

Διαβάστε περισσότερα

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

οι μοναξιές συνομιλούν

Αναρτήσεις

Περήφανη που είμαι Ελληνίδα

Αγάπη με νόημα ή λόγια του αέρα;

Από την απόλυτη ευτυχία των παιδικών χρόνων, στην απόλυτη διαστροφή

Βρες λόγο να χαμογελάσεις

Ο έρωτας φοβήθηκε την ξεπέτα

λόγια αγάπης....και καλά!